Hiçbir insan tüm hayatı boyunca sabit bir benliğe sahip olamaz; ama aynı şekilde de hiçbir insan tüm hayatı boyunca şuursuz bir aidiyet içinde kendini kaybetmiş bir varlıkla değişime tabi de olamaz.Doğal olması gereken sabit olanların üzerine getirilen bilinçli yeniliklerken ,kendine bulamadığın kalıplar üzerinden bakmak da doğal dışı açılımlarla eziyete dönüşebilir.
Milyonlarca anlamsız şey için mutlu olma hayalleri kurarken, kuşkusuz ki insanoğlunun en mutlu olabileceği hali kendi varlığını tanıyabilen ve ona tutunabilen hali olmalıdır.Kendini sıkı sıkı kavrayabilen insanın başka bir güvenceye ya da sağlam bir zemine ihtiyacı yoktur. Kaygan zeminler köklerini sıkıca kendisine geçirmiş olanları devredışı bırakamaz...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder