Yarımdı her şey. Tam olmaya çok vardı sanki...Bir rüzgarı kontrol etmek isterken rüzgara kapılıp gidiverdi yorgun bedeni.Anladı her şeyin yarım olmaya mahkum olduğunu ve kontrol edilemeyecek şeylerin gerçekliğini.Bütünlük tamamıyla bütün hissetmekle alakalıymış öğrendi.
Derin bir nefes alıp kahvesini yudumlarken olduklarını ve olabileceklerini düşündü.Mutlu olabilecekse eğer belki de önce Allah'ın ona sunduklarıyla barışmalıydı.Belki de biraz Pollyana olabilmekti mutluluk.Nefsani istekleriyle mücadele ederken durdurmaya çalıştı içindeki sesi. Yalancı mutlulukların gerçekçi güzelliğine bıraktı kendini.
Şimdi aynada seyrettiği değişen yüzü ve bedeni değildi, değişen ruhunun yansımasıydı...
About Me
- sosyalice
- http://twitter.com/sosyalice_ http://www.lastfm.com.tr/user/sosyalice Pr + Reklam öğrencisi @ Bahçeşehir Üniversitesi. Kelebekleri, siyah beyazı, puantiyeleri sever.
2 yorum:
yol değil güzel olan yolculuktur. bütünlük bütün hissetmekle alakalı değil işte o zaman polly oluyorsun, önemli olan hissettiğin şeyin bir bütün olduğunu kabul etmek..
şu sunulanla barışma fikrin benim söylediğime yakın aslında.. güzellik bir hissettiğini bir bütüne tamamlama çabası değil hissettiğinin bir bütün olduğunu görmekte..
Bahsetmek istediğim bu değil aslında(:
Yorum Gönder