Yüzleşmek

Giderek daha çok susmayı öğreniyorum...Daha çok geçiştirmeyi, daha çok içime atmayı, daha az önemsemeyi...Daha yalnız olabilmeyi öğreniyorum...Daha az şeye bağlı kalabilme çabası veriyorum ve bağlı olduklarıma daha mesefeli oluyorum.
Nedir bu sürecin adı büyümek mi yani?
Hayır, insan doğasını öğrenip sahteleşmeyi ve hiçbir fanatizme hayatında yer vermemeyi öğrenmek bu.Yüzleşmek...
Her gün biraz daha yüzleşiyorum bana yaşatılanların bende hissettirdikkleriyle ve biraz daha kamçılıyorum kendimi. Yaralar çoğalınca acıya duyarsızlaşırım diye umuyorum, ancak yaraların ağırlaşması gibi bir tehlikem de var.
Kendimi düşünmeyi öğreniyorum...
Bana bencil ya da umursamaz olduğumu söylemeyin. En azından bu gerçekleri söyleyerek sizden daha dürüstüm. Siz aslında hayır dediklerinizin arkasına sığınıyorsunuz. O fanatik bağlılıklarınızla saklıyorsunuz yalnız olabilme, tek düşünebilme gerçeğinizi. Öte yandan da egonuz haykırıyor etrafta ben diye, ama görmüyorsunuz bile...Saklandığınız bizler egonuzu bastırıyor mu ki?...Yüzleşin...