Var olan tüm ilişki biçimlerimizin ayrı bir formları, daha da net bir anlatımla söylemek gerekirse bir bedenleri vardır. Anne, dost, arkadaş, X , Y, Z, Ayşe ya da ne varsa başka ilişkili olduğumuz hepsinin kendine özgü bir bedeni vardır. Tıpkı bir insan bedeni gibi de değişirler zaman içinde. Yaşlanır ya da ölürler, ya da estetikle başka bi hale bürünürler. Ama kuşkusuzdur ki hiç bir ilişki bir önceki günün aynısı değildir.Yaşanılan bir eklenti olarak geri dönmüştür bedene...
Her şeyiniz olduğu anda fazlaca gösterdiğiniz iç yüzünüzden korkarak geri çekilmek isteyebiirsiniz bir dostunuzdan... Onu eskisi gibi sımsıkı tutmak istemez elleriniz; belki sizdeki bir eksikliğin tam halini onda görecek kadar ergin bir egonuz, ya da onu ondaki eksikle kabul edebilecek tahammüllü bir sevginiz yoktur.
Sevgi pıtırcıkları olalım eşliğinde yazacak kadar romantik gözlüklü yaşımı ya da ruh halimi geçtim sanırım.Kimse en iyisini kendisi için istemeyecek, birini kendi çıkarı için sevmeyecek kadar düşük bir egoya sahip değil...
Herkes kendi için var..İnansak ya da inanmasak da..
Sonsuza değin tutunacağımız dal kendimizden başkası olamaz..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder