Fevri tavırlarla yükselen sesim bugüne kadar verilmeyenleri, ya da karşılığı olmayan yatırımları haykırıyor gibi.Bütünleme telaşı içinde ruhum yine...Kusma eyleminin getirdiği utançla yapılan vicdan muhasebeleri içindeyim. Biraz daha sıksam dişimi ulu orta kusmazdım belki diyerek midemden çıkanları düşünmekteyim.
Onca vicdan muhasebesi kustuklarımı mideme geri gönderemez ki zaten; ama aşikar ki kusmak da mideyi rahatlatmıyor bazen...Yüz kızartan bir eylem midir kusmak yoksa son derece insani ve anlaşılır mıdır ?... Belki de her gün hikayelerini ulu orta kusanların yanında daha mı az ayıplanabilir bir haldeyim.Sadece annesinin kucağındaki kusan "ateşli " kız çocuğu muyum? Çocukların hastalıkları daha mazur görülür elbet...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder