Başkalarının hataları adı üstünde "başkalarının" oluyor.
Ve başkalarının hataları başkalarına ait olduğundan benim kontrolüm dahilinde gerçekleşmiyorlar.
Ben başakalarının kontrol edemediğim hatalarını kendi hatalarımmış gibi görmeyi tercih ettim. Böylece ortada kontrol edilemez bir şey olmayacaktı ve ben daha güvende olacaktım. Eğer hata bendeyse benim kontrolümdedir. Bu yüzden tüm hatalar benimmiş gibi olsun istedim ki onları kontrol edebileyim.
Hırpaladım, hırpaladım, hırpaladım kendimi.
Kontrol etmeye çalıştıkça kontrolsüzlüğe bir adım daha yaklaştım her zaman.
En sonunda anladım: Başkalarının hataları "başkaları"na aitmiş. Ben başkası değilim ki...
