BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

6 Şubat 2010 Cumartesi

Vazgeçilmez

Alev alev yanarken tenim, kalbim bu büyük yıkımlara eşlik etmiş kuşla birlikte hızlı hızlı atmakta.Nasıl bir kuştur ki bu böyle ağır hüzünlerde kolayca bulup yerini yerleşir kalbime.Onun çırpınışları ile baş etmenin yolunu bilemediğimden onun kanat seslerine kulak veririm uzunca süre.
Şimdi benle alay ediyor hüzün kuşum, biraz da bilmiş tavırlarıyla öğüt veriyor.Her şeyi kontrol etmeye çalışırken aslında yine nasıl da gördün her şeyin kontrol edilemez olduğunu diyor.Haklı...Hayatta en çok bir şeye çok bağlanmaktan korkarım.Bağlılıklar, bağlanılanlar yokluklarında çok acı verirler çünkü ve bir gün mutlaka yok olurlar da...Vazgeçilmez olmadığımı bilirim ben ve vazgeçileceğim en güzel anlarda bir kabus gibi çöker yüreğime.Her şeyin, herkesin vazgeçilir olduğu bu dünyada ben kimim ki vazgeçilmez olayım?

1 yorum:

Ruhsuz dedi ki...

yalnızlık yanıbaşında öten bi kuş ne sesi duyulur ne kendi görünür!